Door de val van de regering Leterme, blijft de wet op de kernuitstap ongewijzigd. Hiermee komt een voorlopig einde aan de koehandel tussen Electrabel en de federale regering. Daarbij kreeg Electrabel, in ruil voor een (beperkte) bijdrage aan de staatsfinanciën, de toezegging dat ze haar kerncentrales minstens 10 jaar langer zou mogen openhouden. Strikt genomen was die afspraak onwettig, vermits er sinds 2003 een wet bestaat die vastlegt dat alle kerncentrales na 40 jaar dienst worden gesloten. De afspraak met Electrabel was in strijd met die wet en dus besloot de regering de wet te wijzigen. Minister Magnette beloofde een voorstel tot wetswijziging in te dienen bij het parlement begin 2010, maar sindsdien werd daar niets meer van gehoord. Zijn voorstellen kwamen zelfs niet meer op de tafel van de regering.
Nu de regering gevallen is en enkel nog de lopende zaken mag afhandelen, en bovendien het parlement ontbonden wordt, wordt de hete aardappel van de kernuitstap naar de volgende regering doorgeschoven. Drie politieke partijen, Ecolo, Groen! en sp.a, zijn in elk geval duidelijk in hun standpunt: voor hen moet de wet op de kernuitstap behouden blijven. Open Vld heeft een meer dubbelzinnige houding aangenomen en de CD&V heeft zich steeds sterk geprofileerd tegen de kernuitstap. Een wijziging van de meerderheid zou er dus kunnen toe bijdragen dat het nucleaire dossier hard terug op de onderhandelingstafel belandt. Indien het volgende regeerakkoord niet in de wijziging van de wet voorziet, dan sluiten de oudste drie kerncentrales in 2015.
Uit studies van de CREG blijkt alvast dat dit geen problemen met zich meebrengt wat betreft bevoorradingszekerheid. Dat de Gemix-studie zo bijgestuurd werd, dat ze tot een andere conclusie kwam, verandert hieraan weinig. Iedereen weet trouwens dat de Gemix-studie enkel en alleen werd opgezet om de vooraf vastgestelde afspraken in de regering te ‘verantwoorden’. De clausule in de wet, die de mogelijkheid voorzag om de centrales langer open te houden in geval van dreigende problemen met de energievoorziening, kon niet worden ingeroepen. Minister Magnette kwam dan ook tot de slotsom dat de wet moest worden gewijzigd, wilde men toch de levensduur van de oudste kerncentrales kunnen verlengen en Electrabel ter wille zijn. Maar daar kwam dus uiteindelijk niets van in huis.