In aanwezigheid van de voltallige Vlaamse regering presenteerde de studiedienst van de Vlaamse Regering op 22 maart 2010 de ‘nulmeting’ van de kernidicatoren van het Pact 2020.
Het Pact 2020 is een ambitieus plan, dat tot stand is gekomen in dialoog tussen de Vlaamse regering, de sociaal-economische actoren (SERV) en het maatschappelijk middenveld (Verenigde Verenigingen, waaronder ook Bond Beter Leefmilieu). Het pact bevat tal van doelstellingen die tegen 2020 moeten zijn bereikt en legt dus een gevoelige druk op het beleid. Het gaat om zowel sociaal-economische, maatschappelijke als ecologische doelstellingen.
Om de evolutie te kunnen meten, werden kernindicatoren opgesteld en werd een ‘nulmeting’ verricht die aangeeft waar we vandaag staan, en hoe groot de kloof met de doelstelling tegen 2020 is. Die indicatoren zullen jaarlijks worden gemeten, zodat de evolutie zichtbaar wordt. Deze werkwijze is redelijk uniek, het participatieve karakter ervan al evenzeer.
Het schort het Pact evenwel nog aan bekendheid. Zo schreven er enkele kranten dat de ‘nulmeting’ een ‘evaluatie van het regeerbeleid’ was. Dat is de meting dus uitdrukkelijk niet, temeer daar de cijfergegevens grosso modo dateren van voor de installatie van deze regering.
Ook de kritiek dat het Pact ‘een hoogmis’ zou zijn, schoot bij minister-president Kris Peeters duidelijk in het verkeerde keelgat. Een overheid die het aandurft om open en bloot – en becijferd – de reële toestand waarin het land zich bevind, onder ogen te nemen, verdient meer krediet.
Voor Bond Beter Leefmilieu vormt het Pact 2020 evenwel een zeer interessant instrument om de evolutie van het milieubeleid op te volgen en bij te sturen.