De kogel is door de kerk: de Vlaamse regering kiest voor de Oosterweelverbinding principieel voor een ondertunnelde oplossing, mits die technisch uitvoerbaar en betaalbaar is. Het viaduct aan het Sportpaleis wordt afgebroken en er komen bijkomende wegen ten oosten en ten westen van de stad om doorgaand verkeer te weren. Tevens komen er extra tramlijnen en fietspaden. Het geheel wordt ingebed in een ‘Masterplan plus’.
Het vernieuwde en aangepaste masterplan voor Antwerpen houdt zeker een aantal verbeteringen in. Het idee om doorgaand verkeer uit de stad te weren verdient alle lof. Tunnels scoren op vlak van geluidsoverlast een pak beter dan een viaduct om de Oosterweelverbinding te maken. Het afbreken en insleuven van het viaduct aan het Sportpaleis zal de woonwijken rond het viaduct veel leefbaarder maken en biedt nieuwe kansen voor stadsontwikkeling.
Het besluit van de Vlaamse regering is ook vanuit democratisch oogpunt toe te juichen. Er werd rekening gehouden met de voorstellen van actie- en studiegroepen en met de uitslag van het referendum. En toch vallen er ernstige vragen te stellen bij de werkwijze van de Vlaamse regering.
Door de concentratie op het symbooldossier ‘Lange Wapper of niet?’ lijkt het beleid de essentie volledig uit het oog te zijn verloren. De vraag hoe we in de toekomst verkeerstromen kunnen beheersen, bleef volledig buiten beeld. Vandaag wordt 5 miljard uitgetrokken om de gevolgen van de groeiende verkeerstromen op te vangen. De vraag of het mogelijk is om de groei van het verkeer in te dijken, werd en wordt niet gesteld. Het is nochtans zonneklaar, dat zonder een beleid van verkeersmatiging, de maatschappelijke kost van de mobiliteit volledig uit de hand loopt. Het masterplan dreigt dus de huidige problemen aan te pakken, zonder oog voor de toekomstige problemen. Zo blijft het uiteindelijk dweilen met de kraan open. jan.turf [at] bblv.be ( )