Johan Van den Broek verliest zich graag in boeken, en stapelt die liefst zo hoog mogelijk. Hij houdt van de natuur en is, zoals elk weldenkend mens, bezorgd om zijn omgeving. Hij is wetenschapper (bioloog), milieukundige en ruimtelijk planner. Hij werkt ruim 35 jaar in de Vlaamse natuur- en milieuwereld. Daarnaast werkte hij ook als freelance auteur voor diverse uitgeverijen en voor Argus (voorheen Stichting Leefmilieu). Regelmatig bespreekt hij een boek voor Bond Beter Leefmilieu.
Tussen twee werelden - Franco Faggiani
“Roman” staat mooi op de cover. Het verhaal is zo meeslepend, intens en oprecht verteld dat je het gevoel krijgt dat het 100% waar is. Het dankwoord is dan ook ontluisterend, het is deels fantasie.
Een man (journalist) van middelbare leeftijd verliest zijn vrouw (architecte), zijn dochter glijdt uit beeld en een ontluikende puber wordt hem vanuit een instelling toebedeeld. Vooraf wordt hij getypeerd als: “hij praat heel weinig, gaat altijd zijn eigen gang, houdt niet van overdreven maniertjes, past zich snel aan, klaagt nooit, hij blijft daar waar je hem neerzet, hij heeft de verloren uitstraling van een dromer”. Later blijkt dat de jonge kerel het syndroom van Asperger heeft, “autisme waarbij goed gefunctioneerd wordt”.
De journalist laat Milaan achter zich en laat een berghut bouwen op de plaats die hij en zijn vrouw adoreerden op basis van haar schetsen om er samen met zijn pleegkind te wonen. De introverte puber integreert razendsnel in de besloten dorpsgemeenschap, geniet van de zwijgzame omgeving, dwaalt uren door bossen, verzorgt dieren op een nabijgelegen boerderij, amuseert zich met het maken van houtsnijwerk, trekt met de oude boeren naar lokale markten, en loopt tussendoor school. De besloten gemeenschap, de bergen, de bossen, de natuur, de rust en de stilte, laten toe dat hij zich geleidelijk ontplooit. Vader en stiefzoon vinden zichzelf en elkaar.
Dit boek is een pleidooi voor eenvoud en oprechtheid.
Het boek is een pleidooi voor eenvoud en oprechtheid. Je leest tal van uitstekende beschrijvingen van de omgeving (westelijk deel van de Piëmontese Alpen). Over hun wandelingen lees je vooral tijdens de zalige gesprekken tussen vader en stiefzoon. Het syndroom van Asperger is hierin bepalend. Beiden zijn emotioneel erg behoedzaam. De gesprekken zijn doorregen met tal van levenslessen zoals bv. anderen accepteren zoals ze zijn, eenzaamheid vergt moed, de tijd is geen dokter, maar een gum die dingen uitveegt, leef zoals je wil leven, kies in het leven een plek en een manier van leven die je ligt.