Kersvers minister voor omgeving Koen Van den Heuvel heeft de omgevingsvergunning voor de nieuwe afvalverbrandingsoven van ISVAG in Wilrijk geweigerd, en terecht. De eerste grote beslissing van de nieuwe minister komt niet onverwacht. Dit was het verkeerde project op de verkeerde plaats, zoals we begin en eind vorig jaar al beargumenteerden.
Op basis van de onvolledige aanvraag van ISVAG was de beslissing van de minister om te weigeren onvermijdelijk. Onze kritiek gaat echter verder. Zoals we enkele weken geleden schreven, is het belangrijk om beslissingen te nemen op basis van de evolutie richting circulaire economie in de komende decennia.
Handvaten
Een eerste handvat is het ontwerp van het Vlaams klimaatplan 2030, dat mikt op een daling van het afvalaanbod van 25 procent tegen 2030 (in de huidige planperiode mikt men op -10 procent tegen 2022). Gelet op de versterkte en onvermijdelijke inzet op de circulaire economie is dat een haalbare kaart. Dat betekent kortom dat Vlaanderen deze oven niet nodig heeft.
De installaties voor eindverwerking die we in de toekomst wel nog nodig hebben, bevinden zich in industriezones zoals onze havens, waar we warmte en materialen het efficiëntst kunnen valoriseren. Ook de nieuwe coalitie in stad Antwerpen is vragende partij. Het Antwerpse stadsbestuur is van plan om in het havengebied te onderzoeken hoe ze op de meest efficiënte manier energie en materialen uit afval kunnen halen.
We hopen dat het stadsbestuur hier zo snel mogelijk werk van maakt, en dat de huidige en toekomstige Vlaamse regering in kaart brengt hoeveel afval er op middellange en lange termijn aankomt in functie van haar streven om tegen 2050 een circulaire economie te realiseren. Op basis hiervan kunnen we een optimale spreiding en rendement uittekenen voor afvalverwerking in de toekomst.
